استاد حسين بهزاد در سال 1273 ش در تهران به دنيا آمد. او در اوايل كودكي به سبب علاقه بسيار به نقاشي و بي‏توجهي به درس، از مدرسه اخراج شد. پدرش او را به استاد نقاشي سپرد و او به نقاشي پرداخت. بهزاد با ارائه آثار هنري خود، به تدريج مشهور گرديد و سرانجام به عنوان بزرگترين و پرآوازه‏ترين مينياتوريست معاصر ايران شناخته شد. او با ابداعاتي در هنر مينياتور، اين هنر اصيل و ارزشمند ايراني و اسلامي را بهبود بخشيد. استاد بهزاد در به كارگيري رنگ‏ها از شيوه‏هاي بديع استفاده مي‏كرد و با رنگ، شادي مي‏آفريد يا غم و اندوه را به بيننده القا مي‏كرد. شاهنامه فردوسي، ايوان مدائن و فتح بابل از جمله آثار ارزشمند ايشان است. وي در اواخر عمر، از هنركده هنرهاي تزئيني، دكتراي افتخاري دريافت كرد و به استادي آن درآمد. استاد بهزاد، مردي متواضع و در عين حال عاطفي و حساس بود و به اهل بيت عصمت و طهارت(ع) عشق مي‏ورزيد. ايشان سرانجام در 21 مهر 1347 ش در 74 سالگي درگذشت.